Mijnwerkersvrouwen

De geboorte van een kunstenaar

Van de werken die hij in deze periode maakt, hoofdzakelijk kopieën die geïnspireerd zijn op gravures en schetsen van andere kunstenaars, en van de werken die hij nadien in Brussel maakt (tussen oktober 1880 en april 1881) zijn er maar weinig bewaard gebleven. Het belang van deze eerste maanden in de artistieke ontwikkeling van Van Gogh, die bepalend zijn voor de rest van zijn werk, ligt echter niet enkel in zijn oeuvre tijdens deze periode. Hij kiest hier voor een meer persoonlijke aanpak en thema's die tijdens de rest van zijn leven aan bod zullen blijven komen. De dagelijkse realiteit van het leven van arbeiders en boeren blijft hem boeien, niet enkel omdat hij zelf grote bewondering koestert voor schilders als Léon Lhermitte, Jules Breton en Jean-François Millet, maar ook doordat hij dezelfde moeilijke levensomstandigheden deelt met de mijnwerkers en arbeiders uit de Borinage. Deze thema's, die hij al tijdens zijn verblijf in de streek verkende, zijn als een echo die tijdens zijn hele later werk doorklinkt: simpele arbeiders, de bescheiden woningen waarin ze leven en de wevers die hij met grote bewondering gadeslaat in maart 1880, maar die hij pas in 1883-1884 vereeuwigt, omdat hij er nog veel meer aantreft in het Nederlandse Nuenen, waar hij dan leeft. In 1889-1890 keert hij terug naar zijn eerste jaren als kunstenaar door opnieuw kopieën te maken: in Saint-Rémy herbewerkt hij de werken van kunstenaars die hij bewondert. Deze keer echter gebruikt hij zijn schildertalent in plaats van zijn tekentalent. En in Auvers-sur-Oise inspireert hij zich op voorbeelden van studies die hij al tijdens de eerste maanden van zijn kunstenaarsbestaan gekopieerd had.