Toen we het verhaal van Atea tijdens den oorlog beschreven, zochten we Ateanen die tijdens WO II op het bedrijf waren. Pierre Thys van het akoestieklab was onvindbaar, en vermoedelijk overleden. Er werd een naam gegeven van Alex de graveur, maar ondanks een oproep op het forum en het raadplegen van verschillende oude Ateanen, konden we zijn werkelijke naam niet terugvinden, laat staan zijn verblijfplaats Enkele maanden geleden contact eerde André Imre me, hij had Alex ontmoet, en wilde hem een kopie van het eerste boek over Atea cadeau doen. Of ik nog een exemplaar had liggen… Op 30 januari 2014 gingen Karel en ik Alex bezoeken bij hem thuis in Berchem, in een zijstraat van de Boomgaardstraat. Het werd een boeiend gesprek. We maakten kennis met een Ateaan in hart en nieren, waarvoor de verhuis naar Herentals niet alleen om praktische reden moeilijk lag (hij woonde op een boogscheut van atea berchem), maar ook emotioneel. Hij had zijn hart verpand aan het bedrijf en de mensen in Berchem. Nu is hij bijna 94 en zeer lucied van geest, en ook lichamelijk ziet hij er vrij gezond uit voor iemand van zijn leeftijd. Geniet hier mee van het Atea-levensverhaal van Alex.
|
Toevoeging: Alex en "zijn madam" 75 jaar getrouwd, krantenartikel in de Gazet van Antwerpen van 9 januari 2019
terug naar de vrienden van het Ateamuseum
laatst gewijzigd op 09/01/19 door Jan Verhelst