Tussen 1928 en midden jaren 1950 had ATEA qua telefoons vooral bakeliet als zamac gebruikt als basismateriaal.
In de archieven van het ATEAmuseum
hadden we van einde jaren 1950 wel een folder ATEA colorphone, over de eerste
telefoons gemaakt van plastiek. Dit werd ook al wel behandeld in het boek
"Fragmenten uit de ATEAgeschiedenis" pagina 106.
Het geheel gaf een wat Amerikaanse indruk, zowel qua vormgeving als qua kleuren.
|
|
|
klik op een foto om deze te vergroten |
| Folder Colorphone uit 1958 | ||
Ik had nog nooit een dergelijke telefoon gezien, toen bleek dat telefoonverzamelaar Stefan Biesemans twee dergelijke telefoons had. Eentje in het roos, en eentje in het beige
 |
 |
 |
Bij nader toezien bleek dat
Na consulteren van mensen op de
facebookgroep "automatic electric" van Chicago (ons voormalig moederhuis) bleek
dat het logo AECO was, Automatic Electric COmpany
Het logo in het midden uitvergroot:
ATEA heeft dus de overstap naar
plastics in eerse instantie gedaan door het plastiek van de body te laten
spuiten bij het moederbedrijf Automatic Electric rond 1958.
Intussen leerden zij de stiel, en maakten zelf gietvormen (de "moule" in de
volksmond) en tegen ongeveer 1962 was de A66 geboren. Een toestel dat tot de
komst van de 8100 midden jaren 1970 hét ATEA standaard toestel was, gekoppeld
aan een PABX.
Hier een folder van de A66, ATEA's trots in de jaren 1960 en 70 (de telefoon bedoel ik)
Hier de ATEA colorphone en de A66 broederlijk (of zusterlijk?) naast elkaar.
Dank aan telefoonverzamelaar Stefan Biesemans voor het "delen" van de foto's van de ATEA Colorphone.
Terug naar
"vrienden van het ATEAmuseum"
laatst gewijzigd op 07/12/20 door Jan Verhelst