Rond 1900 heette Antwerpen in sommige tijdschriften de ‘Duitse stad'. Toen Duitse troepen de havenstad in 1914 belegerden en bezetten, woonde en werkte er een omvangrijke gemeenschap Antwerpse Duitsers. De talrijke verenigingen, handelszaken, investeringen, scholen, kerken en goede werken getuigden van een diepgewortelde verankering. De architecturale, culturele en etymologische sporen zijn nu nog in het straatbeeld aanwezig.
‘Duitse sporen in Antwerpen' verkent de Duitse epoque aan de hand van verhalen, gebouwen, familienamen en interieurs uit die tijd. Het parcours volgt de handel en wandel van Duitse handelaars, kunstenaars en architecten in Antwerpen, en stuit op het emotioneel conflict waarmee Antwerpse Duitsers in oorlogstijd worstelden. De belegering van Antwerpen in 1914 stelde hun loyaliteit tegenover het moederland zwaar op de proef. De vraag of ze het thuisland - de bezetter - steunden, of de stad van hun hart, hun kinderen en hun vrienden, was verscheurend.
Trouwens ook in de ATEA geschiedenis zijn er "sporen" van Duitse aanwezigheid. Toen de firma in 1892 in Berchem werd opgericht was de eerste directeur-generaal, een zekere Rudolf Bumiller , een Duitser!
Hij was amper 28 jaar! Hij woonde sinds 1884 in Antwerpen, en bij zijn immigratie als 20jarige gaf hij aan als bron van inkomsten "la fortune de ses parents". Hij kwam dus uit niet onbemiddelde kringen.